کچلی سکه ای مو و کاشت مو
نحوهی درمان آلوپسی آرهآتا یا ریزش سکهای مو
کارهایی که میتوان برای درمان ریزش موی سکهای انجام داد
آلوپسی آرهآتا یا ریزش موی سکهای یک بیماری پوستی خود ایمنی است که هم در مردان و هم در زنان، در هر سن و سالی میتواند اتفاق بیفتد و باعث ریزش موی آنها شود. میزان ریزش موی سکهای متفاوت است؛ برخی از افراد ریزش مو را در نواحی کوچکی تجربه میکنند که منجر به خالی شدن مناطق دایرهای شکل نه چندان بزرگ در یک یا چند نقطه از سر میشود. برای برخی دیگر هم ریزش موی منتشر شده اتفاق میافتد که باعث طاس شدن کامل سر میشود.
از آنجایی که ریزش موی سکهای ممکن است فقط برای یک دورهی کوتاه مدت اتفاق بیفتد یا در کل زندگی شخص دوام داشته باشد، مهم است که تشخیص دقیقی انجام شود. تشخیص نوع ریزش مو با انجام بیوپسی پوست سر توسط متخصص پوست آغاز میشود.
گزینههای درمانی برای بیماران مبتلا به آلوپسی آرهآتا برای هر فرد و با توجه به سابقهی پزشکی او با دیگری متفاوت است. معمولاً اولین اقدامی که پزشکان انجام میدهند ایجاد یک برنامهی سفارشی از روشهای غیر جراحی است تا رشد و سلامت موها را افزایش داده و ریزش موی سکهای را کند یا متوقف کند.
یک برنامهی درمانی معمول ممکن است شامل مصرف روزانهی ماینوکسیدیل یا Z82 در مناطق آسیب دیده، لیزر درمانی یک روز در میان همراه با استروئیدهای موضعی یا تزریق تریامسینولون رقیق (که نوعی کورتون است) باشد.
بیماران مبتلا به ریزش موی سکهای باید حداقل یک سال برای ارزیابی و تزریق به صورت ماهانه به پزشک مراجعه کنند. اگر بعد از یک سال هیچ بهبود قابل ملاحظهای مشاهده نشد، باید برای بیمار ارزیابیهای بیشتر و احتمالاً دورههای درمانی خوراکی تجویز شود.
جراحی کاشت مو برای بیماران مبتلا به ریزش موی سکهای در نظر گرفته نمیشود و به آنها توصیه نمیشود، مگر اینکه ناحیهی دچار ریزش موی سکهای در اثر درمانهای پیشین خاموش شده باشد.
اگر پس از یک سال درمانهای غیر جراحی، هیچ تغییر و عودی در نواحی آسیب دیده به مدت یک سالِ تمام ایجاد نشود، بیمار میتواند به کاشت مو فکر کند. اصولاً یک بیمار مبتلا به آلوپسی آرهآتا باید ۲ سال منتظر بماند تا برای کاشت مو مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته شود.
با همهی این تفاسیر، اگر بیمار نواحی طاس چندگانه در ناحیهی اهداکننده که همان پشت سر است، داشته باشد، به احتمال زیاد نمیتواند تحت جراحی کاشت مو قرار بگیرد، چراکه ممکن است ریزش در نواحی دیگری هم عود کند. در ضمن اگر بیمار جوان باشد، احتمال عود ریزش سکهای مو بسیار زیاد است و کاشت مو به ندرت برای این دسته از افراد توصیه میشود.

ریزش موی سکهای
آیا بیماران مبتلا به ریزش موی سکهای میتوانند کاشت مو انجام دهند؟
آلوپسی آرهآتا یا ریزش موی سکهای یک بیماری خود ایمنی است که به فولیکولهای مو حمله میکند. ژنتیک نقش پررنگی در بروز این بیماری دارد و هر ساله در مورد ژنهای دخیل در این بیماری اطلاعات بیشتری به دست میآید.
طبق نتایج تحقیقاتی که تا امروز دربارهی ریزش موی سکهای به دست آمده است، تمایل به ایجاد آلوپسی آرهآتا ممکن است در بدو تولد وجود داشته باشد. با این حال، دلیل اصلی اینکه چرا این عارضه برای برخی اتفاق میافتد و برای بعضی نه، هنوز مشخص نیست.
بیماران مبتلا به آلوپسی از نوع آرهآتا (ریزش موی سکهای) به ندرت کاندید خوبی برای عمل کاشت مو هستند. در این بیماران، فولیکولهای مویی که از یک ناحیهی نرمال در پشت سر به ناحیهی طاس منتقل میشوند، همچنان در ناحیهی استقرار یافتهی جدید هم مستعد حملهی سیستم ایمنی بدن بیمار هستند. این حملهی خود ایمنی میتواند ۲ ماه پس از پیوند یا ۵۰ سال پس از پیوند رخ دهد و زمان مشخصی ندارد.
به بیمارانی که دارای مناطق کوچک مبتلا به ریزش موی سکهای هستند توصه میشود از پزشک متخصص در زمینهی ریزش مو مشورت بگیرند. این دسته از بیماران معمولاً با داروهای زیر تحت درمان قرار میگیرند:
- استروئیدهای موضعی
- استروئیدهای تزریقی
- ماینوکسیدیل
- دیفنسیپرون
- آنترالین
- اسید اسکواریک دی بوتیل استر
گزینههای درمان خوراکی هم ممکن است در بعضی موارد تجویز شود، مانند:
- پردنیزون
- سولفاسالازین
- متوترکسات
- سیکوسپورین
اگرچه اکثر جراحان پیوند مو برای بیماران مبتلا به آلوپسی آرهآتا عمل کاشت مو انجام نمیدهند، اما برخی از جراحان در بعضی موارد نتایج موفقیتآمیزی از پیوند مو روی بیماران مبتلا به ریزش موی سکهای دریافت کردهاند.
اگر ناحیهی مبتلا به ریزش موی سکهای کوچک باشد و چندین سال هم بدون تغییر مانده باشد و بیوپسی پوست سر هم هیچ التهابی در زیر پوست سر نشان ندهد، میتوان بنا به درخواست بیمار پیوند مو را انجام داد. اما این امر مستلزم این است که توسط پزشکی حاذق انجام شود.
با همهی این تفاسیر، بیمار باید کاملاً آگاه باشد و این خطر را بپذیرد که موهای کاشته شده، در هر زمانی، مستعد ریزش مجدد هستند. به همین دلیل است که بیماران مبتلا به ریزش موی سکهای به ندرت کاندید کاشت مو میشوند.

ریزش موی سکهای و کاشت مو
متخصصان پوست و مو چگونه آلوپسی آرهآتا را تشخیص میدهند؟
متخصص پوست ناحیه یا نواحی دچار ریزش مو را با دقت بررسی کرده و به ناخنهای شما نگاه میکند. همچنین سؤالاتی هم از شما میپرسد. از آنجایی که دلایل زیادی برای ریزش مو وجود دارد، گاهی اوقات آزمایش لازم است تا از علت ریزش مو اطمینان حاصل شود.
آزمایش خون میتواند سایر بیماریهای ناشی از سیستم ایمنی بدن را بررسی کند. گاهی اوقات انجام آزمایشهای تکمیلی دیگر ضروری است.
اگر آلوپسی آرهآتا یا همان ریزش موی سکهای دارید، متخصص پوست با شما دربارهی تأثیر بیماری بر زندگی شما و راهکارهای درمانی صحبت خواهد کرد.
متخصص پوست چگونه آلوپسی آرهآتا را درمان می کند؟
اگر کمتر از یک سال است که به ریزش موی سکهای مبتلا شدهاید، ممکن است متخصص پوست با توجه به آزمایشاتی که انجام دادهاید، به شما توصیه کند فعلاً درمانی انجام ندهید و منتظر بمانید. زیرا ممکن است موهایتان خودبهخود رشد کرده و درمان غیر ضروری باشد.
اما وقتی درمان ضروری میشود، متخصص پوست عوامل زیادی را در نظر میگیرد:
- سن شما
- میزان ریزش موی شما
- ناحیهای که ریزش مو دارید
مهم است بدانید که هیچ درمانی برای همه مؤثر نیست. برای یافتن دارویی که میتواند به شما کمک کند، ممکن است لازم باشد چند نوع درمان یا داروهای مختلف را امتحان کنید.
گزینههای درمانی برای کودکان ۱۰ ساله و کوچکتر
معمولاً گزینههای درمانی برای کودکان ۱۰ ساله و کمتر از قرار زیر است:
- کورتیکواستروئیدهایی که برای نقاط طاس استفاده میشود: کورتیکواستروئیدهای قوی میتوانند به رشد مجدد موها کمک کنند. این دارو باید یک یا دو بار در روز استفاده شود. برای کودکان، کورتیکواستروئید میتواند به تنهایی درمانی مؤثر باشد.
- ماینوکسیدیل: ماینوکسیدیل که با نام تجاری Rogaine شناخته میشود، میتواند به رشد مجدد بعد از قطع مصرف کورتیکواستروئید کمک کند. ماینوکسیدیل عوارض جانبی کمی دارد و از همین رو، برای کودکان گزینهی مناسبی محسوب میشود.

درمان ریزش موی سکهای
درمان آلوپسی آرهآتا برای افراد بالای ۱۰ سال
برای افراد بالای ۱۰ سال معمولاً متخصصان پوست یک یا چند مورد از راهکارهای زیر را توصیه میکنند:
- تزریق کورتیکواستروئید: کورتیکواستروئید به رویش مجدد موها کمک میکند. متخصص پوست این دارو را در نواحی طاس تزریق میکند. این تزریقها معمولاً هر ۴ تا ۸ هفته در صورت نیاز انجام میشوند. این روش مؤثرترین درمان برای افرادی است که در چند ناحیه ریزش مو دارند.
- ماینوکسیدیل: ماینوکسیدیل (با نام تجاری Rogaine) میتواند به تحریک رشد مو همراه با درمانهای دیگر کمک کند. باید ۲ تا ۳ بار در روز از آن استفاده کنید.
- کورتیکواستروئیدهای موضعی: این دارو را یک یا دو بار در روز طبق دستور متخصص روی نقاط طاس استفاده کنید. این دارو در رشد مجدد موها در بزرگسالان کمتر از کودکان است.
- آنترالین: این دارو را باید روی نقاط طاس بمالید و بگذارید تا زمانی که متخصص پوست شما گفته روی پوست بماند و بعد آن را بشویید. این دارو تا حدودی موجب تحریک پوست میشود. برای به دست آوردن نتایج بهتر از ماینوکسیدیل نیز استفاده کنید.